- лӯк
- [لوک]кит. он ки ба ҳар ду зону ва кафҳои даст роҳ меравад; лӯку ланг маибу чӯлоқ; шутури лӯк шутури борикбадану дарозпоча, ки ноҳамвор роҳ мегардад
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.